Miejsce 1 – Maria Domarecka
LAS
Przy końcu pejzażu,
muśnięte czerwonym zachodem
wierzchołki drzew,
z obawy przed człowiekiem
zapuszczają korzenie
Ściółka leśna
z jej żywymi organizmami,
zaznaczona śladem odpadów
ludzkiej stopy,
staje się lustrem milczenia
Każdym nerwem,
Wsłuchuję się w krzyk lasu,
w płuca zniszczonych kniei,
płaczę, jak żywica krwią
wypływa z okaleczonych pni
Na gałęziach drzew, ptaki
i rosa szczerości
jak łzy zapomnienia,
– o nic nie pytaj
choć idziemy ratować las.
Miejsce 2 – Bartosz Nerczyński
Podczas spaceru do lasu
Proszę nie rób hałasu.
Schowaj do kieszeni worek
Tam wrzuć śmieci z leśnych norek.
Ważne żeby być świadomym
I dać przykład swym znajomym.
Kilka śmieci zabrać z lasu
Nie wymaga dużo czasu.
Jeśli wielu z nas to zrobi
To w ten sposób las ozdobi.
Miejsce 3 – Magdalena Kujawa
Idąc do lasu z rodziną
Pamiętaj o worku dziewczyno!
I Ty chłopaku drogi
Zawsze patrz pod nogi.
Uważnie zbieraj śmieci
Niech do worka wszystko wleci!
Choć wydaje się to oczywiste
Nie zawsze jest rzeczywiste.
Lecz Ty nie marnujesz czasu
W podskokach biegniesz do lasu
Więc dumnie krocz przed siebie
Pomagając przyrodzie w potrzebie.